حمله قلبی یکی از جدی‌ترین مشکلات قلبی است و می‌تواند به شرایط اورژانسی تهدید کننده حیات منجر شود که نیاز فوری به امدادرسانی دارد. یک حمله قلبی زمانی رخ می‌دهد که یکی از شریان‌های کرونری (شریان‌هایی که در سطح خارجی قلب بوده و عضله قلب را خون‌رسانی می‌کنند) دچار انسداد می‌شود. شدت حمله به محل و شدت انسداد بستگی دارد. درگیری عروق خونی کوچک به درد قفسه سینه و سایر علایم منجر می‌شود، اما مصدوم احتمالا پس از درمان پزشکی بهبود می‌یابد. انسداد عروق خونی بزرگ می‌تواند به مرگ ناگهانی منجر شود که نجات جان مصدوم، حتی با بهترین کمک‌های اولیه تقریبا غیرممکن خواهد بود.

حمله آنژینی زمانی اتفاق می‌افتد که در آن شریان‌های کرونری تنگ شود. این مشکل توسط پلاک چسبیده به دیواره شریان‌های کرونری (حاوی رسوبات چربی و …) به وجود آمده و این عروق خونی تنگ، جربان خون قلب را با مشکل روبه رو می‌کنند حمله آنژینی به صورت درد قلبی خود را نشان می‌دهد و معمولا در طی ورزش یا فعالیت اتفاق می‌افتد. اکثر بیماران مبتلا به آنژین قلبی همراه خود داروهایی دارند که عضلات موجود در جدار عروق خونی را شل کرده و در تنیجه موجب افزایش جریان خون قلب و تسکین درد می‌شوند. آنژین ممکن است به حمله قلبی منجر شود و اگر داروی مصرفی نتواند درد بیمار را در عرض چند دقیقه کاهش دهد، بیمار باید به عنوان یک مورد احتمالی حمله قلبی درمان شود.

نارسایی احتقانی قلب بیماری است که در آن عضله قلب به علت بیماری قلبی طولانی مدت به طور دائمی آسیب دیده است. ناکارآمدی قلب در پمپ کردن خون، باعث تجمع مایع در مچ پا، ساق، ران، شکم، ریه و رگ‌های گردن می‌شود و باعث تنگی نفس، مشکل در نفس کشیدن، خستگی مفرط و ناتوانی در حرکت سریع مصدوم می‌شود. نارسایی احتقانی قلب یک بیماری طولانی مدت است که به ندرت باعث ایست قلبی ناگهانی (که به امداد فوری نیاز دارد) می‌شود.

علایم و نشانه‌ها

• احساس درد یا سنگینی و فشار در وسط قفسه سینه که به راحتی با استراحت تسکین نمی‌یابد
• درد قفسه سینه می‌تواند:
  • به گردن، فک و دندان‌ها، شانه یا بازو (به طور معمول سمت چپ) انتشار یابد،
  • به صورت سنگینی له کننده روی قفسه سینه بیمار در حالت استراحت احساس شود، یا
  • به صورت یک کمربند فولادی در اطراف قفسه سینه که تنگ‌تر می‌شود حس شود.
• تنفس سریع برای کاهش درد و افزایش اکسیژن رسانی قلب
• احساس تنگی و کوتاهی نفس
• نبض سریع یا نامنظم همراه با احساس تپش قلب (اما گاهی اوقات نبض آهسته‌تر از حدمعمول است)
• تغییر رنگ پوست یا به صورت رنگ پریده یا متمایل به آبی
• احساس سبکی سر یا غش کردن
• تهوع
• تعریق (معمولا سرد) به خصوص در سر و صورت
• احساس اضطراب شدید، ضعف یا خستگی
• درخواست داروهای مصرفی کاهش‌دهنده درد قلبی
• ایست قلبی-ریوی ناگهانی
• در برخی موارد، دردهای غیرمعمول که با غذا خودن یا اضطراب تشدید می‌شود.

اقدامات گام به گام

1. به بیمار برای استراحت و آرامش کمک کنید

• برای استراحت به مصدوم هوشیار کمک کنید تا در راحت‌ترین وضعیت (معمولا وضعیت نیمه نشسته با حمایت سر و پشت) قرار گیرد.

• اگر در خارج از منزل هستید و به صندلی دسترسی ندارید در حالی که ارزیابی اولیه را انجام می دهید، برای ارائه حمایت‌های لازم در پشت بیمار زانو بزنید.
• بیمار را آرام کنید، زیرا هر استرس یا فعالیتی می‌تواند موجب عارضه بیشتر یا حتی ایست قلبی شود.
• برای کمک به تنفس، لباس‌های تنگ نواحی گردن و کمر را شل کنید.

2. مصدوم را ارزیابی کنید

• علایم حیاتی مصدوم، شامل وضعیت هوشیاری، سرعت تنفس و نبض را ارزیابی کنید (به فصل ارزیابی بیمار یا مصدوم مراجعه کنید).

با 115 تماس بگیرید، مگر اینکه درد با داروی تجویز شده کاملا برطرف شود. همیشه در موارد مشکوک، با اورژانس برای گزارش یک بیمار با ایست قلبی تماس بگیرید.

• برای مصرف هر نوع داروی تجویز شده قبلی توسط پزشک برای درد قفسه‌سینه، به مصدوم کمک کنید.
• درصورت ایست قلبی، برای انجام احیای قلبی-ریوی آماده باشید (به قسمت احیا مراجعه کنید).

از دادن هرگونه موادغذایی، مایعات یا مواد محرک مانند الکل، سیگار، چای یا قهوه بپرهیزید زیرا این کار می‌تواند موجب استرس بیشتر در قلب و ایست قلبی مصدوم شود.

به جز در نواحی بسیار دور افتاده، همیشه بهترین راه جابه‌جایی مصدوم با آمبولانس است، زیرا در طول مسیر خطر ایست قلبی وجود دارد.

3. مصدوم را زیر نظر بگیرید

• علایم حیاتی را تا رسیدن پرسنل اورژانس، هرچند دقیقه بررسی کنید هرگونه تغییر در تنفس و سرعت ضربان قلب را در نظر داشته باشید.
• در صورت بدتر شدن وضعیت بیمار یا ایست قلبی، کنار بیمار بمانید.

4. می‌توانید برخی داروها را برای بیمار تجویز کنید

• آسپرین (ASA,80mg): در مواردی که بیمار سابقه خونریزی یا زخم‌های گوارشی، آسم یا سابقه حساسیت به آسپرین ندارد، می‌توانید آسپرین برای بیمار تجویز کنید.
• نیتروگلیسرین زیرزبانی (TNG): طبق دستورالعمل ذکرشده در بروشور دارویی می‌تواند برای بیمار تجویز شود. بیمار می‌تواند تا 3 قرص به فاصله هر 5 دقیقه استفاده کند. تجویز بیشتر این دارو ممکن است عوارض دیگری از جمله سردرد و افت فشارخون برای بیمار به همراه داشته باشد.

دفیبریلاتور

اگر مصدوم دچار ایست قلبی ناشی از حمله قلبی شده، ممکن است برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب به یک دفیبریلاتور نیاز داشته باشید. اگر اختلال الکتریکی جدی در عضله قلب (فیبریلاسیون بطنی) رخ دهد، ممکن است استفاده از دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED) نجات دهنده حیات باشد.

در صورت دسترسی به دفیبریلاتور خارجی خودکار و آشنایی امدادگر با استفاده از آن، باید احیای قلبی-ریوی استاندارد آغاز شده تا زمانی که AED به صورت کامل برای استفاده آماده شود. AED، جایگزین احیای قلبی-ریوی نیست، اما یک گام اضافی را در مراقبت موارد اورژانسی فراهم می‌کند (به فصل احیای بزرگسالان، قسمت دفیبریلاسیون مراجعه کنید).