مدیریت بیماری
الکترومیوگرافی (نوار عصب و عضله (EMG))
الکترومیوگرافی یا نوار عصب و عضله (EMG)، یک روش تشخیصی است که وضعیت سلامتی ماهیچه‌ها و سلول‌های عصبی کنترل کننده آن‌ها را بررسی می‌کند. سلول‌های عصبی که به نورون‌های حرکتی معروف هستند، پیام‌های الکتریکی را به کل بدن منتقل کرده و باعث انقباض و شل شدن عضلات می‌شوند. الکترومیوگرافی این پیام‌ها را به صورت نمودار یا اعداد نشان می‌دهد و به پزشکان در تشخیص بیماری کمک می‌کند.
دلایل انجام
در صورت بروز علائمی كه ممكن است نشانه‌ای از اختلال عضله یا عصب باشند، پزشك ممكن است الکترومیوگرافی را توصیه کند. برخی از این علائم عبارتند از:
- فلج
- بی‌حسی
- ضعف عضلانی
- مورمور شدن دست و پا
- پیچش عضلانی غیر ارادی
- درد عضلانی یا گرفتگی عضله
نتایج این آزمایش می‌تواند به پزشک در تعیین علت اصلی این علائم کمک کند.
الکترومیوگرافی، پاسخ عضله یا فعالیت الکتریکی را در واکنش به تحریک عصب عضله اندازه‌گیری می‌کند و برای کمک به تشخیص ناهنجاری‌های عصبی عضلانی استفاده می‌شود.
عوارض احتمالی
الکترومیوگرافی یک آزمایش بسیار کم‌خطر است. اما ممکن است در ناحیه‌ای که آزمایش انجام می‌گیرد، کمی درد را احساس کنید. درد شاید برای چند روز دوام داشته باشد و با یک مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن تسکین یابد.
در موارد نادر، امکان دارد در محل‌های وارد کردن سوزن دچار سوزش، کبودی و تورم شوید.
آمادگی پیش از مداخله
قبل از عمل این روش تشخیصی لازم نیست ناشتا باشید. در برخی موارد نیاز است مصرف سیگار و نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند قهوه، چای و کولا ممکن است دو تا سه ساعت قبل از آزمایش محدود شود.
در مورد تمام داروها (تجویز شده و بدون نسخه) و مکمل های گیاهی که مصرف می کنید، با پزشک مشورت کنید. در صورت داشتن ضربان ساز یا شرایط پزشکی خود به پزشک اطلاع دهید. لباس مناسبی بپوشید که امکان دسترسی به عضله مورد نظر وجود داشته باشد. چند روز قبل از انجام آزمایش، مصرف لوسیون یا کرم بر روی پوست خود را متوقف کنید یا حداقل استفاده از آن‌ها را در روز موعد متوقف کنید.
روش انجام
الکترومیوگرافی ممکن است به صورت سرپایی در بیمارستان انجام گیرد و روش انجام آن بسته به وضعیت شما و نظر پزشک می‌تواند متفاوت باشد. الکترومیوگرافی معمولاً بلافاصله پس از یک مطالعه هدایت عصبی انجام می‌شود. بررسی هدایت عصبی، آزمایشی است که جریان را از طریق یک عصب قبل از رسیدن به عضله اندازه‌گیری می‌کند.
به طور کلی، الکترومیوگرافی از روند زیر پیروی می‌کند:
از شما خواسته می‌شود روی میز معاینه یا صندلی بنشینید. پزشک ممکن است از شما بخواهد در طول عمل موقعیت‌های خودتان را تغییر دهید. متخصص مغز و اعصاب، عضله مورد نظر را پیدا کرده و پوست با یک محلول ضد عفونی کننده تمیز می‌کند. در مرحله بعد، یک سوزن تمیز و استریل شده به عضله زده می‌شود و یک گیرنده در زیر بازو یا پا قرار خواهد گرفت.
ممکن است پنج یا تعداد بیش‌تری سوزن برای انجام آزمایش به شما وصل شوند، که احتمالاً در هنگام اتصال سوزن‌ها درد کمی را تجربه می‌کنید. اگر در طی انجام الکترومیوگرافی احساس درد زیاد داشتید، حتماً به پزشک اطلاع دهید زیرا می‌تواند در ثبت نتایج اختلال ایجاد کند.
از شما خواسته می‌شود که آرام باشید و سپس انقباضات جزئی یا کامل با قدرت را انجام دهید. فعالیت الکتریکی عضله در حین انقباضات عضله اندازه‌گیری و نمایش داده می‌شود. همچنین ممکن است برای ارزیابی ظاهر و صدای پتانسیل‌های الکتریکی از یک تقویت کننده صوتی استفاده شود. اگر ضبط کننده به یک تقویت کننده صوتی وصل شده باشد، احتمال دارد هنگام انقباض عضله، صدایی مانند تگرگ را بشنوید.
نتایج قابل انتظار
برخی از دردهای عضلانی ممکن است بعد از روش الکترومیوگرافی برای یک روز ادامه یابد. در صورت احساس افزایش درد، حساسیت، تورم یا چرک در محل‌های وارد کردن سوزن، به پزشک مراجعه کنید.
نتایج به دست آمده از این روش تشخیصی اغلب به پزشک کمک می‌کند تا بیماری را تشخیص دهد و یا برخی بیماری‌هایی که علائم مشترک دارند را رد کند. پزشک در این مورد با شما صحبت خواهد کرد.
