بیوپسی سوزنی روشی برای بدست آوردن نمونه‌ای از سلول‌ها و انجام آزمایشات لازم روی آن است. روش‌های معمول بیوپسی سوزنی شامل آسپیراسیون با سوزن ریز و بیوپسی سوزن مرکزی است. بیوپسی سوزنی ممکن است برای گرفتن نمونه بافت یا مایع از ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و سایر اندام‌ها مانند کبد یا ریه‌ها استفاده شود.

دلایل انجام روش

پزشک ممکن است بیوپسی سوزنی را برای تشخیص بیماری یا رد بیماری یا تعیین وضعیت بیمار پیشنهاد کند.

نمونه بیوپسی سوزنی ممکن است به پزشک کمک کند تا علت بروز موارد زیر را تشخیص دهد:

• جرم یا توده

بیوپسی سوزنی ممکن است مشخص کند که آیا توده یا کیست، عفونت، تومور خوش‌خیم یا سرطان است.

• عفونت

تجزیه و تحلیل نمونه برداشته شده، می‌تواند به پزشکان در تعیین عوامل ایجاد کننده عفونت کمک کند تا پزشک بتواند موثرترین داروها را انتخاب کند.

• التهاب

نمونه بیوپسی سوزنی ممکن است نشان دهد چه چیزی باعث التهاب می‌شود و چه نوع سلول‌هایی در بروز آن دخیل هستند.

همچنین ممکن است قبل از بیوپسی سوزنی، آزمایش‌های تصویربرداری مانند اسکن کامپیوتری (CT) یا سونوگرافی انجام شود. گاهی اوقات از این روش‌ها در حین عمل بیوپسی سوزنی برای تعیین دقیق ناحیه مورد بیوپسی استفاده می‌شود.

خطرات و عوارض احتمالی

بیوپسی سوزنی خطر کمی از خون‌ریزی و عفونت را در محلی که سوزن در آن وارد شده است، به همراه دارد. بعد از بیوپسی سوزنی ممکن است درد خفیفی ایجاد شود، اگرچه معمولاً با مسکن‌های بدون نسخه کنترل می‌شود.

نحوه آمادگی برای روش

اکثر روش‌های بیوپسی سوزنی نیازی به آماده سازی خاصی ندارند.

با این حال، ممکن است از شما خواسته شود که مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین یا آسپرین را در روزهای قبل از بیوپسی متوقف کنید. بسته به اینکه در کدام قسمت از بدن بیوپسی انجام می‌شود، ممکن است پزشک از شما بخواهد که قبل از این روش چیزی نخورید و ننوشید.

در شرایط خاص، ممکن است قبل از بیوپسی سوزنی، داروهای آرامبخش داخل وریدی (IV) یا بی‌هوشی عمومی دریافت کنید. در این صورت، پزشک ممکن است از شما بخواهد روز قبل از عمل چیزی نخورید. در مورد هرگونه دارویی که مصرف می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است قبل از انجام بی‌هوشی لازم باشد مصرف برخی از داروها را متوقف کنید.

اگر بیوپسی سوزنی در طول آرامبخشی IV یا بی‌هوشی عمومی انجام شود، نمی‌توانید بلافاصله به محل کار بازگردید یا رانندگی کنید. بسته به وظایف خود، ممکن است بتوانید طی 24 ساعت به محل کار خود بازگردید. با پزشک خود در مورد زمان ایمن بودن بازگشت به محل کار صحبت کنید.

ترتیبی دهید یا از دوستان یا خانواده بخواهید تا شما را به خانه برسانند، تا 24 ساعت با شما بمانند، در انجام کارهای خانه به مدت یک یا دو روز به شما کمک کنند.

نحوه انجام روش

تیم مراقبت‌های بهداشتی شما را به گونه‌ای قرار می‌دهد که دسترسی پزشک را به ناحیه‌ای که سوزن در آن قرار می‌گیرد، آسان کند. ممکن است از شما خواسته شود که روی میز دراز بکشید.

ممکن است مراحل تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا سونوگرافی را انجام دهید. این ها به پزشک شما اجازه می‌دهد تا ناحیه مورد نظر را ببیند و بهترین راه را برای انجام روش انتخاب کند. روش‌های تصویربرداری گاهی قبل از بیوپسی سوزنی و گاهی در حین بیوپسی انجام می‌شود. نوع تصویربرداری، در صورت وجود، بستگی به این دارد که کدام قسمت از بدن بیوپسی انجام شود.

تیم مراقبت‌های بهداشتی ناحیه‌ای از بدن را که سوزن در آن وارد می‌شود تمیز می‌کند. ممکن است بی‌حسی به پوست اطراف ناحیه تزریق شود تا بی‌حس شود. در برخی موارد، شما یک آرامبخش IV یا داروهای دیگر دریافت خواهید کرد تا در طول عمل شما را آرام کند. گاهی اوقات در بیوپسی سوزنی از بی‌هوشی عمومی استفاده می‌شود. در این صورت، شما داروهایی را از طریق وریدی دریافت خواهید کرد که باعث آرامش شما شده و شما را در وضعیتی شبیه به خواب قرار می‌دهد.

در طی بیوپسی سوزنی، پزشک یک سوزن را از طریق پوست و به منطقه مورد نظر هدایت می‌کند. نمونه‌ای از سلول‌ها جمع‌آوری شده و سوزن خارج می‌شود. این روند ممکن است چندین بار تکرار شود تا به اندازه‌ی کافی نمونه جمع‌آوری شود.

انواع متداول روش‌های بیوپسی سوزنی عبارتند از:

• آسپیراسیون با سوزن نازک

در این نوع بیوپسی سوزنی از یک سوزن نازک و توخالی برای بیرون کشیدن سلول‌ها از بدن استفاده می‌شود.

• بیوپسی سوزن اصلی

در این نوع بیوپسی سوزنی از سوزن وسیع‌تری نسبت به آسپیراسیون با سوزن ریز استفاده می‌شود. سوزنی که در حین بیوپسی سوزنی اصلی استفاده می‌شود یک لوله توخالی است که به پزشک اجازه می‌دهد نمونه‌ای از بافت را برای آزمایش استخراج کند.

ممکن است هنگام بیوپسی سوزنی درد خفیفی احساس کنید، مانند احساس فشار در ناحیه. اگر احساس درد می‌کنید به تیم مراقبت‌های بهداشتی خود اطلاع دهید.

پس از بیوپسی سوزنی

هنگامی که پزشک سلول‌ها یا بافت کافی برای تجزیه و تحلیل جمع‌آوری کرد، روش نمونه‌برداری کامل می‌شود. نمونه بیوپسی برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می‌شود. نتایج ممکن است طی چند روز در دسترس باشد، اگرچه آزمایشات فنی بیشتر ممکن است به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. از پزشک خود بپرسید که چقدر باید منتظر بمانید.

تیم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است بانداژی را روی ناحیه‌ای که سوزن در آن وارد شده است، اعمال کنند. ممکن است خواسته شود برای چند دقیقه به بانداژ فشار بیاورید تا مطمئن شوید خون‌ریزی به حداقل رسیده است.

در بیشتر موارد، هنگامی که عمل بیوپسی سوزنی به پایان رسید، می‌توانید محل را ترک کنید. این که آیا می‌توانید بلافاصله آنجا را ترک کنید یا نیاز به ماندن بیشتر دارید بستگی به این دارد که بیوپسی در کدام قسمت از بدن انجام شده است. در برخی موارد، تیم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است بخواهند شما را برای چند ساعت تحت نظر داشته باشند تا مطمئن شوند که از بیوپسی عوارضی نخواهید داشت. اگر از داروی آرامبخش IV یا بی‌هوشی عمومی استفاده کرده‌اید، تا زمان تأثیر دارو، به مکانی راحت برای استراحت منتقل خواهید شد.

برنامه‌ریزی کنید که بقیه روز را استراحت کنید. با قرار دادن پانسمان در محل موردنظر تا زمانی که دستورالعمل داده شده است، از ناحیه‌ای که بیوپسی سوزنی دریافت کرده‌اید محافظت کنید. ممکن است درد یا ناراحتی خفیفی در آن ناحیه احساس کنید، اما باید در یک یا دو روز برطرف شود.

نتایج قابل انتظار

پزشکان متخصص در مطالعه سلول‌ها و نمونه‌های بافتی برای علائم بیماری (آسیب شناسان) نمونه بیوپسی را در آزمایشگاه مطالعه کرده و تشخیص لازم را می‌دهند. این پزشکان یک گزارش آسیب شناسی برای پزشک شما می‌نویسند. هنگامی که پزشک گزارش را دریافت می‌کند، با شما تماس می‌گیرد تا نتایج را با شما در میان بگذارد.

می‌توانید یک نسخه از گزارش آسیب شناسی خود را از پزشک خود درخواست کنید. گزارشات آسیب شناسی معمولاً با اصطلاحات فنی پر شده است، بنابراین ممکن است برای شما مفید باشد که پزشک گزارش خود را با شما مرور کند.

نتایج بیوپسی سوزنی مراحل بعدی مراقبت های پزشکی را تعیین می‌کند. با پزشک خود در مورد نتایج خود صحبت کنید.

زمان مناسب مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

• تب
• درد در محل بیوپسی که بدتر می‌شود یا با داروها بهتر نمی‌شود.
• تورم در محل بیوپسی
• ترشح از محل بیوپسی
• خون‌ریزی که با فشار یا بانداژ متوقف نمی‌شود.